آشکار است که دانش‌آموز بدون انگیزش لازم بهره‌ای ذاز آموزش خوب نمی‌برد. چنین چیزی را هم می‌ـوان در محیط‌های آموزشی و هم با توجه به تحقیقات مشاهده کرد . پس دلیل این که در برنامه‌های تربیت معلم کمتر به این موضوع عنایت می‌شود،چیست؟ و چرا این اندک توجه نیز لغلب در محدوده تحقیقات موجود باقی می‌ماند؟ آیا می توان فرض کرد معلمان نتایج چنین تحقیقاتی را به واقع در فعالیت‌ةای آموزشی خویش به کار می‌گیرند؟ دلیل این تألیف این کتاب آن است ، که نقصانی که در این زمینه مشهود است، برطرف گردد.