در تاریخ تعلیم و تربیت ما انشانویسی سابقهای دیرینه دارد. البته نه در مکتب خانههامدارس بلکه در دربارها و دیوانها. در ادبیات قدیم، کلمه منشی به معنای انشانویس، فراوان به کار رفته است؛ منشیان در گذشته نقش عمدهای در مکتوب کردن آثار، به ویژه رسائل دیوانی، داشتهاند. با این حال انشا به عنوان یک درس، فعالیت تازهای است که در نظام آموزش و پرورش مدرسهای جدید باب شد و با انشا نویسیهای منشیان تفاوت بسیار دارد.